Çocuklar inanması zor seviyede sevimli olsalar bile bazen ebeveynlere bazı şeyleri sorgulatmayı da başarmış oluyorlar.
– Birisi saldırıya uğradı diyebilir miyiz?

– Kızım nihayet her hafta sonunda Paris’e götürmemiş olduğumuzun farkına vardı

– Talaşları yemesine hiç bir şekilde izin vermedim.

– Soyunma odasının hemen önünde annemi beklemekteyim..

– Kızım çok şiddetli bir öfke nöbeti geçirmekteydi ve yüzünü yastığın altına saklamış durumda. Sonuç ise böyle;

– Yedi yaşında bulunan kızım bugün ayakkabılarını bulmakta zorlandı çünkü;

– Görünüşe bakılırsa ü. yaşındayken yatak diye bir şey duymuş değilim..

– İki yaşında bulunan çocuğum: ”Ben bu oyuncaklarla oynamayı çok istiyorum anne.’..

– Çok sevdiğim kızım laptopuma bunları yaptı.

– Teşekkür ediyoruz çocuklar. Geleceğiniz hiç bir şekilde sanatta değil.

– Kızıma 1 adet çikolatalı çörek alabilecek olduğunu ancak yarısını bana vermesinin gerekli olduğunu söyledim. Bir dahaki defa ise daha kesin olmam gerekli..

– Çok büyük bir köpekbalığı akvaryumundan geçmekte bulunan bir tünelin içindeyiz ve ilk heyecanlanmış olduğu şey de bu.

– Kızımı alışverişe götürmek istedim. Bu şapkayı alma konusunda çok istekliydi. Yalnızca fotoğraf çekme konusunda uzlaştık!

– Köpekbalığına ait dişler bulma amacıyla sahile gittik, bundan dolayı da kızım ”diş buldum!” şeklinde bağırdığı zaman beklemekte olduğum en son şey de bu idi.
